Jip en Janneke in San Diego

Vorige week hadden we bezoek (19-28 maart)! Voor anderhalve week waren we geen buren, maar room mates met Tolakker 12! Het was een super gezellige week. Echt fijn om Jorg, Marieke en Nienke weer te zien en in levende lijve bij te praten ipv via whatsapp en skype!

Stijn en Nienke waren meteen weer dikke vriendjes. Jip en Janneke is op hun lijf geschreven!

Het is alweer een tijd geleden dat we wat geschreven hebben, dus zal ik eerst even kort terugblikken op de afgelopen 2 maanden.

Februari:

Na 3 weken opa Arjan en Oma Mieke op bezoek te hebben gehad, was Februari een hele rustige maand. Ieder weekend hadden we wel wat gepland, en regelmatig kwam er een ASML collega uit Nederland een hapje mee eten, maar op een weekendje Palm Springs / Joshua tree NP na was het vrij rustig.

Stijn gaat sinds 1 feb. 3 dagen in de week naar pre-school. En dat heeft hem heel erg goed gedaan! Hij heeft het eindelijk naar z'n zin op school, heeft vriendjes gemaakt en spreekt een aardig woordje Engels. Daar merk je thuis niet zo heel veel van, want hij vindt het niet leuk als we in het Engels tegen hem praten. Maar als je dan aan de kassa staat en een klein ventje zegt ineens tegen de kassajuf: "don't forget this big box", of op een kinderfeestje tegen een moeder: "can you give me the drawing of the castle please", dan weet je dat het best goed zit :-). Overigens eist ook deze verandering (vaker naar school en continue schakelen tussen 2 talen) ook z'n tol, en dat resulteert in 'minder leuk gedrag' thuis. Het gaat al stukken beter, maar op gezette tijden is hij niet te genieten. We wachten maar rustig af (heel erg lastig dit) tot ook deze fase weer over gaat. Ons geduld wordt hier goed op de proef gesteld...

Anne is Anne, een echte diva met een hele sterke eigen mening. Deze dame laat niet over zich heen walsen en stelt onze parenting skills ook regelmatig op de proef! Ze is vrijwel altijd vrolijk en weet met haar 'onschuldige' blik mensen vaak om haar vingertje te winden. Maar owee als het even niet gaat zoals madammeke het bedacht had... 
Ze houdt heel erg van muziek en dansen en dus hebben we een 'mommy & me' proefdansles gedaan. Anne vond het geweldig! Het was de bedoeling dat ze in balletpak, compleet met rokje, legging en schoentjes op kwam draven, dus dat hebben we geregeld. Helaas is de les vol, en staan we voorlopig op de wachtlijst voor een nieuwe extra les. Hopelijk kan ze snel een keer aansluiten!

In de week van Valentijnsdag kwamen we erachter dat het op de pre-school gebruikelijk is dat de kindjes elkaar een kaartje geven op 14 feb. Dus kreeg ik een lijst mee met alle namen. Ik dacht dat het wel een leuk idee was om de kaartjes samen met Stijn zelf te maken. Om er vervolgens op Valentines day achter te komen dat de meeste moeders hele giftbags hadden gemaakt / gevuld voor ieder kind. Waarom vertelt niemand mij dit van te voren?!?! Komen wij aanzetten met een stapeltje kaartjes (wel zelf geknipt, ingekleurd en van stickers voorzien door Stijn!).

ok, misschien toch een beetje overdressed :-)

Prima ballerina

Stijn klasje, met Miss Linn

knutselen voor Valentines day

zelfs de groente- en fruitafdeling in de supermarkt ontkomt niet aan Valentines day

Maandag 17 februari was het President's Day. Deze dag is in het leven geroepen om de verjaardag van president George Washington te vieren, en later alle presidenten te eren. Een vrije dag dus, en lang weekend.

We zijn dit weekend met Jan Willem en Heidi naar Palm Springs gegaan. Lekker drie nachtjes er tussenuit. Overdag een beetje natuur sightseeing en 's avonds borrelen op de hotelkamer :-). Een weekendje weg met kleine kinderen gaat in een langzamer tempo dan JW en Heidi gewend zijn, maar 's avonds hebben we dat met de nodige wijntjes prima ingehaald. Volgens mij hebben ze het leuk gehad. Wij in ieder geval zeker, en Stijn en Anne vroegen zich na het weekend een week lang af waarom we maar met z'n vieren aan tafel zaten...

Op zaterdagochtend hebben we de Aerial tramway (kabelbaan) naar Mount Jacinto genomen en rondgewandeld door de bossen, met geweldige uitzichten op de woestijn rondom Palm Springs. In de middag, rondgehangen bij het zwembad en 's avonds heerlijk gegeten in downtown Palm Springs.

Op zondag zijn we naar Joshua Tree NP gereden, zo'n 50 min van PS. Joshua Tree NP is bekend door het album Joshua Tree van U2, haha. Het park is natuurlijk (hè JW) vernoemd naar de agave-achtige bomen die met name in het noordelijke gedeelte van het park groeien! In het park zijn we op verschillende plekken gestopt om een stukje te wandelen en te genieten van het prachtige woestijn landschap. 

Na een heerlijk ontbijtje in Palm Springs zijn we maandagochtend weer richting San Diego gegaan. Het was een super gezellig, en relaxed weekend! 

Big trees &

 Big rocks

Nice views

Happy family

say cheese, Anne

Palm Springs

Forever Marilyn

say cheese, Stijn 

zwieren zwaaien kan overal! 

the Joshua tree!

 Mojave Desert

Top of the world I...

Top of the world II...

Top of the world III...

Top of the world IV...

Het leven kabbelt voort, nou ja kabbelt. Het lijkt meer op een sneltrein die voorbij raast. De tijd gaat snel, op het moment dat ik dit schrijf is het alweer April en wonen we inmiddels al 6 maanden in San Diego. 20% van onze tijd hier zit er al op! We hebben nu na 6 maanden het gevoel dat we redelijk gesetteld zijn en gaan aan dingen wennen die echt anders gaan of zijn dan in NL, alhoewel sommige dingen waarschijnlijk nooit wennen. Een paar feitjes...

Went snel:
- Het heeft even geduurd, maar het is toch wel makkelijk dat er iemand je boodschappen inpakt voor je bij de kassa (dat wordt wat als we weer bij AH staan en er gebeurt niets...:-))
- De supervriendelijkheid en behulpzaamheid van personeel overal waar je komt, daar kunnen NL winkels / dienstverleners nog wat van leren. Je wordt altijd begroet als je een winkel binnenloopt of als je net iets te lang staat te kijken bij een schap komt er meteen een werknemer vragen of je alles kunt vinden, etc.
- Surveys invullen loont. Zodra je iets te negatief bent, wordt er vaak hetzelfde uur nog teruggebeld om je probleem op te lossen (had misschien ook meteen gekund, maar het wordt iig toch snel opgepakt).
- Altijd (tenzij aangegeven) bij rood licht rechtsaf mogen slaan! Super handig, voor de ongeduldigen in het verkeer onder ons.
- Koffie to go :-)
- Vrijwel elke dag zon :-)

Went nooit:

- Een gemaakte afspraak kan tot het laatst nog 3 keer veranderen?!? Neem de opvang voor Anne. In eerste instantie mag ze 2 dagen naar de opvang, een week later alleen op dinsdag en donderdag (Stijn gaat op ma, wo en vrij), een week later kan het misschien toch wel, weer een week later kan het absoluut niet. En na het invullen van een anonieme survey, kan ze ineens wel 2 dagen (wo en vrij) naar de opvang. Zeer frustrerend.
- Tot 4 keer toe bellen met het ziekenhuis om de vezekeringsgegevens van Anne door te geven. Vervolgens een brief krijgen waarop je de ontbrekende gegevens moet invullen. Deze nogmaals netjes invullen en opsturen. Dan de rekening van het doktersbezoek alsnog ontvangen, met verzoek zsm te betalen. Bellen naar de klantenservice en na 3 keer een half uur in de wacht te hebben gestaan erachter komen dat de rekening niet betaald hoeft te worden, deze is naar de verzekering gestuurd. Arrrgggh.
- Overal lang wachten, en iedereen doet dat ook rustig. Zal wel de Zuid Amerikaanse invloed op de regio zijn...
- Betalen met cheques... Dat is zo 19.. (geen idee, heb in m'n Nederlandse leven nog nooit met cheques hoeven te betalen :-)).
- Dat men hier niet 'netjes' met mes en vork eet, maar een beetje 'ongeïnteresseerd' met z'n vork in het eten prikt. Echt een klein cultuurverschilletje...
- Problemen / klachten niet direct melden bij de persoon in kwestie, maar via een tussenpersoon of meerdere spelen. 

En zo zijn er nog wel meer voorbeelden, maar eigenlijk hebben we het prima naar ons zin hier! En kijken uit naar de komende 2 jaar!

Maart:
In maart is het feest! Eerst is Anne jarig, 2 jaar alweer. Helaas zit Teun dan een weekje in Nederland voor werk. Maar we vieren het toch alvast! Op zondag 9 maart een kleine beachparty, compleet met kadootjes, taartjes en lunch. En on the big day, 11 maart, gaan we met z'n drietjes naar het safari park. Tussendoor skypen met papa, opas en omas, tantes en ooms en de toegestuurde kadoos uitpakken. Anne is flink verwend! En voor Teun was het heel fijn om even in Nederland te kunnen zijn en wat tijd door te brengen met Mieke en Arjan. Ook een avondje bij Harry en Mary, overdag veel collega's te spreken en ook nog een bliksembezoekje aan de Tolakker te brengen.

wij zijn klaar voor het strandfeestje

taartjes op het strand

lunch in het park

Op safari

Happy you you Anne!

En dan is het 19 maart en weer feest! Na een lange vermoeiende reis staan Jorg, Marieke en Nienke op de stoep!!! Nienke snel naar haar bedje, en wij, inmiddels een traditie, aan de champy!
Als Stijn en Anne de volgende ochtend wakker worden zijn ze superblij dat hun vriendinnetje er is! 
Er wordt dan ook de hele week op los gespeeld. Jip en Janneke nieuwe stijl! Alle rollenspellen komen voorbij. Meestal wordt lunchen op het strand nagebootst of bbq in de tuin en Anne mag het kind zijn :-). Of Stijn probeert Nienke te leren tellen tot 10 in het Engels... Erg grappig!
Alsof ze elkaar gisteren nog gezien hebben, ipv een half jaar niet. Mooi om te zien.
Echt leuk om ons leven en huis in San Diego te laten zien aan de buurtjes! Het is een top week, soms vermoeiend (dealen met tijdsverschil en drukke kinderen), soms relaxed (met een boekje in de zon) en vooral erg gezellig! Wij worden alle vier, maar vooral Stijn en Anne, super verwend met kadootjes uit Nederland! 
De anderhalve week gaat eigenlijk veel te snel. En we proberen iedere dag iets te ondernemen.
Jorg en Marieke geven de US economy weer een boost :-). De dierentuin en Sea World krijgen onze aandacht. Maar ook de speeltuin bij de zee in Del Mar, La Jolla en Coronado brengen we een bezoek. Op zaterdag lekker bbq-en en op zondag gaan de mannen naar een icehockey wedstrijd in Anaheim. Lekker borrelen en tafelen met z'n viertjes (en /of zevenen), dat hebben we echt gemist! Helaas kun je in anderhalve week geen half jaar aan gemiste zomibo's inhalen, maar we doen aardig ons best!
We hebben het fijn gehad en vinden het echt jammer om weer afscheid te moeten nemen! 
En Pino heeft voor altijd een nieuwe betekenis in ons leven ;-)

early birds, half 7 aan het ontbijt...

 in de tuin met het nieuw gekregen spel

neehee Nienke, het gaat zo: one, two three...

zeehondjes kijken bij La Jolla

 het is toch ver lopen naar de leeuwen, papa

en de pandas zijn ook heeeel ver...

de bekendste bewoner van de zoo

Anaheim ducks vs Florida Panthers

verstoppertje spelen met de skyline van SD op de achtergrond

zandtaartjes bakken bij Del Coronado

Go Shamu!

Jip en Janneke en de walrus

lekker keten in de tent

moedertjes in spe verzorgen poppy en co

En nu is het april. Inmiddels zit Anne sinds half maart ook twee dagen op het kinderdagverblijf. Dat vond ze de eerste paar weken absoluut niet leuk. Ze went toch wel snel. Ze roept thuis nog wel dagelijks; niet leuk school. Maar ze huilt niet meer als ik haar naar haar klasje breng en zwaait me (nog enigszins vertwijfeld) uit, en is ook weer oprecht opgelucht als ik haar kom ophalen. 
Dat Anne nu ook onder de pannen is, betekent dat ik 2 dagen per week tijd voor mezelf heb. En deze moet ik dan maar eens nuttig gaan invullen. Nadat oma Mary op bezoek is geweest! Zondagavond 6 april is het zover, dan komt oma 2 weken logeren! Daar hebben we heel veel zin in!

tot snel x